Benim 100 kıtabım

2. NW, Zadie Smith

“Four gardens along, in the estate, a grim girl on the third floor screams Anglo-Saxon at nobody. Juliet balcony, projecting for miles. It ain’t like that. Nah it ain’t like that. Don’t you start. Fag in hand. Fleshy, lobster-red.

I am the sole

I am the sole author…

I am the sole author of the dictionary that defines me.”

I liked to read her, maybe because she tries some new style, maybe because she mirrors the stream of consciousness?

Kilburn, London NW, another of those townships like Bowie’s Brixton, is populated among others by Black Africans, Jamaicans, Indians and Pakistanis. Leah and Michel are living their life there, stoical in a way, facing all the challenges of people suffering of precarity. Some other characters of the lost generation, struggling to ascend economically are followed by Zadie. Though she published other novels and short stories, “NW” is considered as the best book she ever wrote.

Zadie Smith (born 1975) is a British writer born herself to a Jamaican mother. Both her half-brothers are rappers and she herself considered a musical career. But her first novel immediatly became a best-seller and she went on writing. In time she became a professor for creative writing in the US. Her contribution to modern writing is important.

Now I’ll read “NW” for the third time.

„Vier Gärten weiter, in der Siedlung, schreit ein grimmiges Mädchen im dritten Stock niemanden auf angelsächsisch an. Julia-Balkon, meilenweit ausladend. Nein, so ist es nicht. Nein, so ist es nicht. Fang du nicht auch noch an. Kippe in der Hand. Fleischig, Hummer-rot.

Ich bin der einzige

Ich bin der alleinige Autor…

Ich bin der alleinige Autor des Wörterbuchs, das mich definiert.“

Ich habe sie gerne gelesen, vielleicht weil sie einen neuen Stil ausprobiert, vielleicht weil sie den Bewusstseinsstrom widerspiegelt?

Kilburn im Nordwesten Londons, ein weiteres dieser Townships wie Bowies Brixton, wird unter anderem von Schwarzafrikanern, Jamaikanern, Indern und Pakistanern bewohnt. Leah und Michel leben dort ihr Leben, in gewisser Weise stoisch, und stellen sich den Herausforderungen der Menschen, die unter dem Prekarität leiden. Einige andere Figuren der verlorenen Generation, die um ihren wirtschaftlichen Aufstieg kämpfen, werden von Zadie beschrieben. Obwohl sie auch andere Romane und Kurzgeschichten veröffentlicht hat, gilt „NW“ als ihr bestes Buch überhaupt.

Zadie Smith (geb. 1975) ist eine britische Schriftstellerin, die selbst als Tochter einer jamaikanischen Mutter geboren wurde. Ihre beiden Halbbrüder sind Rapper, und sie selbst erwog eine Musikkarriere. Aber ihr erster Roman wurde sofort ein Bestseller und sie schrieb weiter. Mit der Zeit wurde sie Professorin für kreatives Schreiben in den USA. Ihr Beitrag zum modernen Schreiben ist wichtig.

Jetzt werde ich „NW“ zum dritten Mal lesen.

“Dört bahçe ötede, sitede, üçüncü katta gaddar bir kız kimseye Anglosaksonca bağırmıyor. Juliet balkonu, kilometrelerce uzanıyor. Öyle bir şey değil. Ts, öyle değil. Sakın başlama. Elinde sigara. Etli, ıstakoz kırmızısı.

Ben tekim

Ben tek yazarım.

Beni tanımlayan sözlüğün tek yazarı benim.”

Onu okumak hoşuma gitti, belki yeni bir tarz denediği için, belki de bilinç akışını yansıttığı için?

Londra’nın kuzeybatısındaki Kilburn, Bowie’nin Brixton’ı gibi, diğerlerinin yanı sıra Siyah Afrikalılar, Jamaikalılar, Hintliler ve Pakistanlıların yaşadığı kasabalardan biri. Leah ve Michel orada, güvencesizlikten mustarip insanların tüm zorluklarına göğüs gererek, bir bakıma metanetle hayatlarını sürdürüyorlar. Ekonomik olarak yükselme mücadelesi veren kayıp kuşağın diğer bazı karakterlerini Zadie takip ediyor. Başka romanlar ve kısa öyküler yayınlamış olsa da, “NW” şimdiye kadar yazdığı en iyi kitap olarak kabul edilir.

Zadie Smith (d. 1975) Jamaikalı bir anneden doğma İngiliz bir yazardır. Her iki üvey kardeşi de rapçidir ve kendisi de müzik kariyeri yapmayı düşünmüştür. Ancak ilk romanı hemen en çok satanlar listesine girdi ve yazmaya devam etti. Zaman içinde ABD’de yaratıcı yazarlık profesörü oldu. Modern yazına katkısı çok önemli.

Şimdi “NW ”yi üçüncü kez okuyacağım.